کد مطلب:141836 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144
جون بن حوی مولی ابی ذر الغفاری
شیخ طوسی رحمه الله جون را از اصحاب امام حسین علیه السلام شمرده است. [1] «جون» [2] اهل «نوبه» و غلام سیاه پوستی بود كه «ابی ذر غفاری» آن صحابی باوفای پیامبر او را از قید بندگی و بردگی آزاد كرده بود. «جون» از شیعیان امام علی علیه السلام شناخته می شد. او پیوسته پس از ابوذر همراه اهل بیت علیهم السلام بوده است. زمانی در خدمت امام حسن علیه السلام و هنگامی با امام حسین علیه السلام بود. او امام حسین علیه السلام را از مدینه تا مكه و سپس از مكه تا عراق همراهی كرده بود. [3] گویند جون در ساخت و تعمیر سلاح مهارت داشت. نقل شده جون، در
شب عاشورا خیمه ویژه ای برای خود برپا ساخته بود تا سلاح یاران حسین علیه السلام را تعمیر و اصلاح كند. در تاریخ آمده است، در روز عاشورا، امام درخواست او را برای جهاد این گونه رد فرمود: «تو از جانب من اذن (كناره گیری از جنگ) داری، فقط و فقط تو ما را برای دست یابی به عافیت همراهی كرده ای. بنابراین، خود را به راه و شیوه ما مبتلا مساز». [4] گفته شده بعد از این بود كه به خدمت دختر امیرمؤمنان، زینب علیهاالسلام و اطرافیان امام رسید تا آنها را شفیع خود سازد. پس از آن از امام اجازه جهاد گرفت و وارد میدان رزم شد.
درسی كه می توان گرفت: در راه احیای حق، هر كس باید از ابزار ممكن كه مورد قبول نیز می باشد، بهره مند شود.
شب عاشورا خیمه ویژه ای برای خود برپا ساخته بود تا سلاح یاران حسین علیه السلام را تعمیر و اصلاح كند. در تاریخ آمده است، در روز عاشورا، امام درخواست او را برای جهاد این گونه رد فرمود: «تو از جانب من اذن (كناره گیری از جنگ) داری، فقط و فقط تو ما را برای دست یابی به عافیت همراهی كرده ای. بنابراین، خود را به راه و شیوه ما مبتلا مساز». [4] گفته شده بعد از این بود كه به خدمت دختر امیرمؤمنان، زینب علیهاالسلام و اطرافیان امام رسید تا آنها را شفیع خود سازد. پس از آن از امام اجازه جهاد گرفت و وارد میدان رزم شد.
درسی كه می توان گرفت: در راه احیای حق، هر كس باید از ابزار ممكن كه مورد قبول نیز می باشد، بهره مند شود.
[1] رجال شيخ طوسي، ص 72.
[2] گاه نام ايشان را «حوي» ضبط كرده اند، و ليكن مشهور «جون» است. مقتل الحسين خوارزمي، ج 1، ص 237، ولي مفيد رحمه الله او را جوين مولي ابي ذر دانسته است. الارشاد، ج 2، ص 93.
[3] ابصار العين، ص 176.
[4] فقال عليه السلام: «انت في اذن مني، فانما تبعتنا طلبا للعافيه، فلا تبتل بطريقنا».